Lio stage: hoe ik van start ging
Door Marije: De eerste weken van het nieuwe schooljaar zitten erop. In deze paar weken zijn alle emoties wel een keer langs gekomen. Ik zal in deze blog vertellen hoe de eerste weken van mijn LIO stage zijn gegaan, wat het verschil is met de vorige stages en welke twee bewegend leren activiteiten de kinderen het leukste vonden om te doen.
Zelfstandig voor de klas
Het hele schooljaar sta ik twee dagen volledig zelfstandig voor de klas. In mijn derde jaar liep ik het hele jaar twee dagen per week stage. Ik verwachtte dat het niet heel anders zou zijn dan vorig jaar, aangezien ik toen ook hele dagen draaide. Het enige verschil, dat ook meteen het grootste verschil is, is dat ik nu alleen ben. Er is geen mentor meer tijdens deze LIO stage waar ik tijdens mijn les op kan terugvallen. Ik moet mijn eigen keuzes gaan maken en de consequenties hiervan gaan ondervinden. In de meeste gevallen vind ik het niet erg om eigen keuzes te maken, omdat dit ook een bepaalde vrijheid geeft.
Drang om het goed te moeten doen
In de eerste drie weken merkte ik dat ik een gigantische drang had om alles goed te moeten doen. Naja… goed? Perfect! Het kon mij niet gebeuren dat een les niet helemaal af of zelfs helemaal niet gegeven was. Het gaf mij dan ook wat frustraties als het niet helemaal lekker liep. Ik heb hierover gesproken met collega’s om te zien hoe zij dit voelen. Het voelt fijn als je weet dat je niet de enige bent. Na die drie weken heb ik eens goed nagedacht over wat nou echt belangrijk is. Dit werkte voor mij heel verhelderend. Je wil dat de lessen die je geeft van kwaliteit zijn en waar de kinderen van leren. Als de kinderen meer tijd nodig hebben dan jij van tevoren had bedacht, moet je die tijd geven. Het is zonde om een les af te raffelen. De les waar je geen tijd meer voor kan maken, komt de volgende dag wel weer. Zoals mijn collega altijd zegt ‘we voeren geen openhartoperaties uit’. En dat is ook zo. Je mag soms een rotdag hebben waarin dingen niet gaan zoals jij ze had gewild, zolang je de volgende dag maar weer met goede moed kan starten.
Vrijheid en zekerheid
Spellingtikkertje: woorden maken
Nu ik alleen voor de klas sta, merk ik dat ik een bepaalde vrijheid en zekerheid in deze LIO stage heb. Zoals ik hiervoor al aangaf heb ik de vrijheid om mijn eigen keuzes te maken. Uiteraard moet ik hierbij wel rekening houden met mijn duo collega. In de afgelopen weken heb ik ervaren dat die vrijheid ook voor een bepaalde zekerheid zorgt. Ik merk dat ik hierdoor zelfverzekerder word, omdat ik zie wat voor effect mijn handelen heeft. De keuzes die ik maak, maak ik vanuit een bepaalde overweging. Zolang ik dit voor mijzelf kan verantwoorden is mijn keuze oké, of deze nou goed of slecht uitpakt. Het is interessant om hier bewust op te reflecteren. Bij mijn vorige stages trok ik het mij altijd aan als mijn mentor in de klas aanwezig was of als er iemand een les kwam observeren. Op het moment dat ik alleen met de kinderen ben, kan ik veel meer mezelf zijn. Ik doe wat bij mij past en waarvan ik denk dat het goed is. Nog steeds als er iemand komt kijken schiet mijn hartslag omhoog, maar goed… dat hoort nou eenmaal bij mij.
Bewegend leren
Spellingtikkertje: woorden schrijven
Elke dag was ik zo druk bezig met het geven van de ‘normale’ lessen, dat ik echt tijd moest maken om werkvormen in te zetten. In het begin besteed je ontzettend veel aandacht aan alle simpele dingen, zoals het pakken van je potlood of het opzoeken van de juiste bladzijde. Desondanks heb ik toch verschillende activiteiten kunnen doen. Er zijn er twee waar de kinderen echt dol op zijn die ik graag met jullie wil delen. Als eerste het klanken joggen. Via Facebook zag ik dat er powerpoints waren gemaakt bij elk thema van de leesmethode Lijn3. Op elke dia staat een klank die de kinderen hebben geleerd. Deze moeten ze allemaal hardop lezen. Ondertussen zijn ze aan het joggen op hun plek. Tussen de klanken door komen er ook plaatjes op de dia’s. Elk plaatje heeft een eigen opdracht. Als je de wervelwind ziet moet je een rondje draaien, bij een gat in de grond moet je er overheen springen en bij een boot onder een brug moet je moet bukken. De kinderen vinden dit echt hilarisch. Gelukkig hebben ze bij elk thema zo’n leuke powerpoint met vernieuwde plaatjes.
Na een lange dag hard werken aan een tafeltje was het de hoogste tijd om buiten een spel te spelen. We speelden spellingtikkertje. Dit idee kwam ik wederom tegen op Facebook. Twee kinderen waren de tikkers en de rest van de kinderen kregen allemaal één klank. Ben je getikt? Probeer dan een woord te maken met de klanken van de andere kinderen die af zijn. Als je dit woord hebt opgeschreven met stoepkrijt, pak je een andere klank en mag je weer in het spel.
